Jak dzielić się wiedzą i doświadczeniem?

O Konferencji

Paweł Łukasiak, prezes Akademii Rozwoju Filantropii w Polsce

Współdzielenie to współtworzenie! To zysk, nie strata!

Rewolucja cyfrowa, która dokonała się na przełomie XX i XXI wieku, sprawiła, że dzielenie się wiedzą i doświadczeniem stało się rzeczą tak naturalną jak dzielenie się kanapką w szkole czy papierosem w wojsku. W ten sposób powstały takie ikony cyfrowego dobra wspólnego jak Wikipedia czy Linux. Powstały i powstają też całe gałęzie przemysłu cyfrowego: wyszukiwarki, porównywarki, różnego rodzaju platformy doradcze, informacyjne, których model biznesowy jest oparty na dzieleniu się wiedzą i doświadczeniem użytkowników i konsumentów.

I na koniec pojawiły się społeczności pomocowe i samopomocowe, w których ludzie dzielą się wiedzą i doświadczeniem na zasadzie e-wolontariatu, jak np. www.amazonki.net. Społeczności te stały się tak liczne, że powstają specjalne platformy, które mają ułatwiać wymianę wiedzy i doświadczenia różnych specjalistów, tak by wspierać projekty społeczne. Pierwszą taką platformą crowdsourcingową w Polsce jest www.tudu.org.pl. Dziś trudno sobie wyobrazić jakąkolwiek działalność, która by nie odwoływała się do wiedzy i doświadczenia innych osób. Zanim konsumenci kupią dowolny produkt czy usługę, najpierw sprawdzają na forach, co sądzą o tym inni, lub zapoznają się z opinią blogerów i ekspertów na platformach informacyjno-edukacyjnych w internecie.

To dzielenie się wiedzą i doświadczeniem jest ważne także na poziomie pojedynczych organizacji. Jednak ten proces nie następuje samoistnie. Często członkowie zespołów bronią się przed dzieleniem się wiedzą i doświadczeniem, ponieważ uważają, że w ten sposób oddają coś, co jest ich przewagą, coś, co jest ich atutem.

Samemu niewiele zdziałasz!

Warto budować w organizacjach kulturę współdzielenia, ale nie jest to proste. Dlatego programy, które przygotowują jednostki do naturalnego w takiej kulturze funkcjonowania, powinny być wdrażane już na poziomie szkoły. Powinny polegać na pracy zespołowej czy wolontariacie, który zakłada nie tylko dzielenie się czasem, lecz także wiedzą i doświadczeniem.

Również wolontariat pracowniczy, oparty na tych samych zasadach, jest bardzo cenny dla organizacji, ponieważ pozwala na wprowadzanie do niej nowej kultury. Szczególna rola czeka przywódców biznesowych, którzy powinni nie tylko stać się liderami w dzieleniu się wiedzą i doświadczeniem w swoich firmach, lecz także wspierać tych, którzy są na początku drogi w świecie przedsiębiorczości – start-upy czy organizacje pozarządowe i społeczne, które zajmują się dobrem wspólnym i działają na rzecz zmiany społecznej. Jeśli mamy odejść od modelu rywalizacyjnego na rzecz współdzielenia, powinniśmy do tego zachęcać, szukać nowych rozwiązań organizacyjnych i używać języka korzyści. Podzielmy się doświadczeniem w dzieleniu wiedzą i doświadczeniem!
A wskazówką niech będzie dla nas fragment regulaminu Wikipedii:

a. Szanuj innych wikipedystów, nawet jeśli się z nimi nie zgadzasz.
b. Bądź uprzejmy.
c. Nie angażuj się w wycieczki osobiste i uogólnienia.
d. Szukaj konsensusu.
e. Unikaj kłótni.
f. Działaj w dobrej woli i zakładaj dobrą wolę u innych.
g. Bądź otwarty.